Bieg Trzech Kopców

Cześć!

Trzy kopce, sporo podbiegów i zbiegów, piękna pogoda i fajna atmosfera:) Cieszę się, że zdecydowałam się na ten bieg. Chociaż nie byłam przygotowana na taki bieg, postawiłam na dobrą zabawę i nie zawiodłam się. 

Na co dzień biegam po płaskim terenie, przed maratonem robiłam co tydzień podbiegi, ale nie był to typowy górski trening. Bieg Trzech Kopców w Krakowie to jedyny taki bieg górski w mieście. Po moim pierwszym maratonie w Krakowie to miasto zawsze będzie mnie przyciągało imprezami biegowymi:) 

Bieg miał 13 km, pierwsza połowa była po płaskim terenie, potem zaczęło się pod górkę. Był to bardzo wymagający bieg z malowniczymi widokami:) To był mój debiut na takiej tresie więc biegłam spokojnie, a kiedy było stromo pod górę szłam. Momentami trasa była bardzo wąska i wszyscy zwalniali. 

Pogoda w ten dzień była wymarzona, mieliśmy szczęście! Bieg odbył się dokładnie w ostatni ciepły weekend w tym roku. Było słonecznie, bez wiatru, ale też przyjemnie chłodno. Pogoda wymarzona na bieg. Nie miałam pojęcia ile czasu zajmie mi ukończenie tego biegu i zupełnie tego nie kalkulowałam. Biegłam dla przyjemności:) 

Biegłam spokojnie, a widząc pierwszy podbieg mocno zwolniłam, bo wiedziałam że za nim będą kolejne, jeszcze cięższe. Biegi pod górę bardzo męczą i sprawiają, że tętno szybko rośnie. Na trasie sporo było górek i zbiegów. Najgorzej było chyba w Lasku Wolskim- 3 km pod górkę, ale po tym odcinku była już meta pod Kopcem Piłsudskiego. 

To był bardzo fajny bieg i myślę, że wrócę za rok. Mój czas 1:20:30. Nie miałam parcia na czas, a po biegu miałam satysfakcję że się udało:) Metę przekroczyłam w świetnym humorze i czekałam na koleżankę:) Zdecydowanie najważniejsza jest dla mnie radość z biegania, mam nadzieję że jeszcze długo będzie i towarzyszyć taki stan!
Powoli w głowie rysują mi się kolejne plany biegowe, ale jeszcze nie zdecydowałam się na konkretne dłuższe starty. Myślę gdzie chciałabym przebiec maraton w 2017 roku. Mam też marzenia biegowe na 2018:) 

Ciągle jednak nadziej lubię moje samotne biegi i dłuższe weekendowe wybiegania w lesie. One dają mi największą przyjemność. 

Chcę przekroczyć jeszcze wiele swoich granic, ten rok jest mocno biegowy. Ukończyłam dwa maratony i zupełnie zakochałam się w tym dystansie! Uświadomiłam sobie jak wiele mogę jeszcze osiągnąć, a apatyt rośnie po każdym ukończonym biegu! Podzielacie mój entuzjazm do biegania? 

Pozdrawiam,
Daria