Glinka ma zdolności przyciągania, absorbowania i wydalania substancji toksycznych i nieprzyjaznych człowiekowi drobnoustrojów. Działa jednocześnie jak antybiotyk i antyseptyk, zapobiega rozmnażaniu bakterii przez wzmocnienie sił obronnych organizmu. Staram się zawsze mieć ją w swojej łazience, z od czasu do czasu też w kuchni.
Posiada około 20 różnych soli mineralnych istotnych dla organizmu, takich jak: krzem, magnez, wapń, potas, fosfor, sód i inne oraz cały szereg mikroelementów i pierwiastków śladowych: selen, molibden, cynk.
Leczy trądzik, pielęgnuje i regeneruje zmęczoną cerę również podczas leczenia, odkażając ją i wzmacniając. Odżywia zmęczoną cerę, zmniejsza i zapobiega zmarszczkom. Ma szerokie zastosowanie w medycynie niekonwencjonalnej.
Glinka neutralizuje szkodliwe substancje, a eliminując kwasy przyczynia się do zachowania właściwego pH krwi. Enzymy zawarte w glince oczyszczają krew.
Kąpiele z glinką zalecane są w chorobach kobiecych, skóry, kości oraz w schorzeniach reumatycznych.
Glinka kaolinowa likwiduje martwe komórki oraz stymuluje regenerację tkanek. Jest skuteczna po ukąszeniu owadów.
Przy stosowaniu glinki może nastąpić krótki okres adaptacyjny (m.in. nadpobudliwość). Nie należy się bać tych reakcji. Są one wynikiem wydalania toksyn i w niedługim czasie ustępują. Poza tym w leczeniu glinką nie występują żadne skutki uboczne. Największe korzyści przynosi terapia w zestawieniu ze zdrową i zrównoważoną dietą roślinną.
Argilloterapię często łączy się z przyjmowaniem ziół, preparatów naturalnych, a przede wszystkim ze zdrową dietą, bogatą w błonnik roślinny. Zawarte w glince enzymy skutecznie oczyszczają krew, usprawniając funkcjonowanie układu krwionośnego.
Jak stosować glinkę kaolinową?
Picie glinki
Wewnętrzne zastosowanie glinki ma pozytywny wpływ na pozbycie się zanieczyszczeń i toksyn. Dołączyłam ją do detoksów sokowych, które przeprowadzałam niedawno. Glinkę trzeba rozcieńczyć z wodą i pić niewielkimi łykami. Smakuje trochę jak woda z tynkiem, ale da się ją przełknąć. Na jeden cykl używa się zazwyczaj 1 kilogram glinki.
Pierwszy cykl: 1–2 duże łyżki glinki na 3 litry wody, mieszamy w dużym słoiku i odstawiamy na 12-24 godziny. W ciągu doby należy wypijać 0,5- 1 litra wody z glinką. Kiedy praca układu pokarmowego się poprawi, należy zmienić proporcje glinki. 3 razy dziennie pijemy szklankę wody z niewielką ilością glinki- 1/2 małej łyżeczki. Takie proporcje podtrzymujemy przez trzy tygodnie.
Ostatni cykl- picie 3 razy dziennie roztworu z 1 łyżeczką glinki.
Glinkę najlepiej spożywać rano – na czczo, wieczorem przed snem, w ciągu dnia – pół godziny przed posiłkiem lub półtorej do dwóch godziny po jedzeniu. Stosowanie wewnętrzne glinki czasami może trwać kilka miesięcy, a nawet rok. Konieczne jest robienie przerw, żeby nie przyzwyczaić żołądka do glinki. Można przyjmować glinkę przez 3 tygodnie, a następnie zrobić 7-9 dni przerwy.
Czasami na początku leczenia może się wydawać, że choroba się zaostrzyła. Jeżeli choroba się zaostrzyła, oznacza to, że glinka przyciąga toksyny związane z samą chorobą, wyprowadza je z organizmu i sprzyja wyzdrowieniu. W tych przypadkach należy postarać się zlikwidować syndrom bólowy, stosując glinkę w miejscach bólu.
Zastosowanie zewnętrzne
Okłady z glinki łagodzą objawy bólowe i poprawiają stan skóry. Glinkę rozrabiamy z wodą, tak żeby uzyskać konsystencję gęstej maści. Nakładamy ją na schorowane miejsce i zostawiamy na 1-2 godziny. Glinkę trzeba zwilżać, żeby nie zastygła. Można dodać do niej kilka kropel oleju, olejki eteryczne.
Cykl leczniczy powinien trwać 10-14 dni. Glinkę można aplikować 1-2 razy dziennie.
Podczas zewnętrznego zastosowania na chore organy wzrasta efektywność stosowania wewnętrznego.
Przy jakich schorzeniach stosować glinkę?
Choroby układu pokarmowego, aparatu ruchowego (kości, ścięgna, mięśnie), systemu naczyniowego i endokrynnego (hormonalnego), układu oddychowego, w przypadku chorób uszu, gardła, nosa, schorzeń kwalifikujących się do interwencji chirurgicznych, schorzeń ginekologicznych, urologicznych, skórnych, ran, opuchlizn, nadwagi, itp.
Kosmetologia
Maseczki z glinki mają działanie podsuszające, wpływają na skórę tak samo dobrze jak masaż. Oczyszczają, odbudowują i regenerują górną warstwę skóry. Dodają skórze gładkości i elastyczności. Można rozrabiać glinkę z wodą, hydrolatami, wywarami z ziół.
Nie każda glinka nadaje się do picia. Przed zakupem glinki, dobrze upewnić się u sprzedawcy co do źródła pochodzenia glinki. Tylko glinki uzyskane z kontrolowanych złoży gwarantują bezpieczeństwo i efektywność działania leczniczego. W Polsce powinny posiadać atest Państwowego Zakładu Higieny /PZH/. Glinkę należy przechowywać w suchym miejscu, najlepiej w szklanych naczyniach. Do odmierzania porcji i mieszania glinki nie używać metalowych łyżeczek. Metal wchodzi w reakcje z glinką, przez co traci swoje właściwości.
Próbowaliście kiedyś picia giki? U mnie sprawdziła się dobrze przy głodówkach leczniczych. Post napisałam opierając się na książce "Podręcznik odtruwania organizmu" Christopher'a Vasey. Ciekawa książka dla zainteresowanych tematem.
Pozdrawiam,
Daria
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz